Asset Publisher Asset Publisher

UŻYTKOWANIE LASU

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.

Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Nadleśnictwo Augustów prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 26 tys. ha. Rozmiar pozyskania na 2021 r. zapanowany jest na poziomoe  ok. 126,5 tys. m sześc. drewna.

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna i świerk. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak brzoza, dąb, jesion, klon, olsza i grab.

Spora ilość drewna w Nadleśnictwie Augustów pochodzi z likwidacji szkód, spowodowanych niekorzystnym oddziaływaniem czynników atmosferycznych, takich jak okiść, wiatrołomy oraz w wyniku wydzielania się posuszu. Podczas sanitarnego porządkowania lasu pozyskuje się od 15 do nawet 96 proc. (średnio na przestrzeni ostatnich 30 lat – 53 proc.) całkowitej masy grubizny pozyskiwanej każdego roku w nadleśnictwie.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Augustów trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Aklimatyzacja żubrów w Puszczy Augustowskiej

Aklimatyzacja żubrów w Puszczy Augustowskiej

Ładna pogoda, wiosna i wolny czas przyciągają do lasu coraz większą liczbę miłośników przyrody i wielbicieli długich wędrówek zarówno pieszych jak i rowerowych.

W związku z wypuszczeniem 7 żubrów do Puszczy Augustowskiej dostajemy wiele zapytań typu „jak aklimatyzują się żubry”. Umieszczone zdjęcia mówią same za siebie- mają się bardzo dobrze. Odeszły już od zagrody adaptacyjnej, zaprzestaliśmy ich dokarmiania. W celu poznania nowego otoczenia całe dnie przemierzają okoliczne tereny. W chwili obecnej preferują siedliska bardziej wilgotne: grądy, olsy na których z racji warunków szybciej do życia budzi się roślinność, która jest bardzo atrakcyjna pokarmowo.

Żubry są potężnymi, majestatycznymi zwierzętami, budzącymi zainteresowanie i pełen   respektu  podziw. Jak należy zachować się w chwili, gdy napotkamy na swej drodze żubry?

Dziko  żyjące  żubry  są  zwykle płochliwe i unikają kontaktu z człowiekiem. Wyjątkiem są  dorosłe byki, które gdy często spotykają ludzi, zatracają lęk przed nimi i niekiedy mogą być agresywne. Jak wszystkie dzikie zwierzęta, gdy czują się zagrożone mogą zaatakować w celu zapewnienia sobie bezpiecznej przestrzeni. Typowe zachowanie żubra przed atakiem to spuszczona nisko głowa, podniesiony do góry ogon oraz energicznie wierzganie przednimi racicami. Należy wtedy jak najszybciej zwiększyć dystans dzielący nas od żubra – czyli uciekać, zejść mu z pola widzenia. Do ataków najczęściej dochodzi na otwartej przestrzeni w chwili, gdy żubr nie może skryć się w lesie i w poczuciu zagrożenia decyduje się na obronę przez atak.  Aby  uniknąć  potencjalnego  niebezpieczeństwa  należy  przestrzegać  poniższych zasad:

- nie zbliżać się do żubra na odległość mniejszą niż 50 metrów,

- nie karmić,

- nie odstraszać rzucając kamienie, petardy lub hałasując,

- nie szczuć psami.

Pamiętajmy o szacunku i respekcie do żubrów i innych dzikich zwierząt, które napotkamy podczas wedrówek.