Asset Publisher
NATURA 2000
Natura 2000 – program sieci obszarów objętych ochroną przyrody na terytorium Unii Europejskiej. Celem programu jest zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważane są za cenne i zagrożone w skali całej Europy.
Zdecydowana większość powierzchni nadleśnictwa położona jest na obszarach "Natura 2000"
Nazwa |
Wielkość |
Akt powołujący |
PLH200005 Ostoja Augustowska |
18 868,44 ha |
Decyzja komisji UE nr C(2008) 8039 (2009/93/WE) |
PLB200002 Puszcza Augustowska |
20 214,15 ha |
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków (Dz. U. z 2011 r. Nr 25, poz. 133) |
PLH200008 Dolina Biebrzy |
1 019,73 ha |
Decyzja komisji UE nr C(2008) 8039 (2009/93/WE) |
PLB200006 Ostoja Biebrzańska |
4 688,68 ha
|
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków (Dz. U. z 2011 r. Nr 25, poz. 133) |
Asset Publisher
Aklimatyzacja żubrów w Puszczy Augustowskiej
Aklimatyzacja żubrów w Puszczy Augustowskiej
Ładna pogoda, wiosna i wolny czas przyciągają do lasu coraz większą liczbę miłośników przyrody i wielbicieli długich wędrówek zarówno pieszych jak i rowerowych.
W związku z wypuszczeniem 7 żubrów do Puszczy Augustowskiej dostajemy wiele zapytań typu „jak aklimatyzują się żubry”. Umieszczone zdjęcia mówią same za siebie- mają się bardzo dobrze. Odeszły już od zagrody adaptacyjnej, zaprzestaliśmy ich dokarmiania. W celu poznania nowego otoczenia całe dnie przemierzają okoliczne tereny. W chwili obecnej preferują siedliska bardziej wilgotne: grądy, olsy na których z racji warunków szybciej do życia budzi się roślinność, która jest bardzo atrakcyjna pokarmowo.
Żubry są potężnymi, majestatycznymi zwierzętami, budzącymi zainteresowanie i pełen respektu podziw. Jak należy zachować się w chwili, gdy napotkamy na swej drodze żubry?
Dziko żyjące żubry są zwykle płochliwe i unikają kontaktu z człowiekiem. Wyjątkiem są dorosłe byki, które gdy często spotykają ludzi, zatracają lęk przed nimi i niekiedy mogą być agresywne. Jak wszystkie dzikie zwierzęta, gdy czują się zagrożone mogą zaatakować w celu zapewnienia sobie bezpiecznej przestrzeni. Typowe zachowanie żubra przed atakiem to spuszczona nisko głowa, podniesiony do góry ogon oraz energicznie wierzganie przednimi racicami. Należy wtedy jak najszybciej zwiększyć dystans dzielący nas od żubra – czyli uciekać, zejść mu z pola widzenia. Do ataków najczęściej dochodzi na otwartej przestrzeni w chwili, gdy żubr nie może skryć się w lesie i w poczuciu zagrożenia decyduje się na obronę przez atak. Aby uniknąć potencjalnego niebezpieczeństwa należy przestrzegać poniższych zasad:
- nie zbliżać się do żubra na odległość mniejszą niż 50 metrów,
- nie karmić,
- nie odstraszać rzucając kamienie, petardy lub hałasując,
- nie szczuć psami.
Pamiętajmy o szacunku i respekcie do żubrów i innych dzikich zwierząt, które napotkamy podczas wedrówek.