Asset Publisher
REZERWATY PRZYRODY
Rezerwat przyrody – obszarowa forma ochrony przyrody w Polsce. W rozumieniu Ustawy o ochronie przyrody "...obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi ".
Wśród bogatej ornitofauny rezerwatu występują m.in. bocian czarny, żuraw, głuszec, kilka gatunków dzięciołów, słonka, jarząbek i szereg innych.
Rezerwat „Kozi Rynek” jest rezerwatem florystycznym, utworzonym w 1959 r. (M. P.nr 103, poz. 557) dla ochrony fragmentu Puszczy Augustowskiej z roślinnością charakterystyczną dla jej południowej części. Położony jest w obrębie Balinka, w leśnictwie Brzozowe Grądy. Zajmuje powierzchnię 147,40 ha (wg Zarządzenia 146,63 ha). Jest to rezerwat leśny obejmujący fragment puszczy, gdzie na znacznej powierzchni zbiorowiska zachowały naturalny charakter. Dobrze zachowane są zbiorowiska występujące w miejscach zabagnionych, a więc olsy i łęgi jesionowo-olszowe. One też zajmują największą powierzchnię rezerwatu. W północnej części rezerwatu znajdują się mogiły powstańców z 1863 r. Tu w czasie powstania styczniowego, w dniu 29.VI.1863 r. rozegrała się bitwa powstańców pod dowództwem płk Konstantego Ramotowskiego z wojskami carskimi.
Rezerwat florystyczny „Glinki” utworzony został w 1971 r. (M. P. nr 53, poz. 346) w celu ochrony stanowiska pióropusznika strusiego Matteucia striuthiopteris, stanowiącego rzadki element naszej flory. Położony jest on w południowej części obrębu Balinka, w oddz. 71 d (na wschód od wsi Balinka). Zgodnie z nową ewidencją gruntów zajmuje powierzchnię 1,79 ha (wg Zarządzenia 1,65 ha). Rezerwat obejmuje fragment wilgotnego lasu liściastego - grądu z wielowarstwowym drzewostanem złożonym z graba, jesionu, osiki i świerka z domieszką wiązu górskiego (brzostu). Pióropusznik strusi w liczbie około 450 egzemplarzy rośnie na przestrzeni około 1 ha. Jest to jedyne stanowisko tego gatunku w Puszczy Augustowskiej.
Rezerwat florystyczny leśno-torfowiskowy „Stara Ruda” utworzony został w 1980 roku (M. P. nr 19, poz. 94) celem ochrony naturalnych, malowniczych źródlisk rzeki Rudawki otoczonych borami torfowcowymi. Położony jest w obrębie i Nadleśnictwie Augustów, 7 km na wschód od Augustowa. Zajmuje powierzchnię 76,07 ha. (wg Zarządzenia- 83,15 ha). Obejmuje on górną część zatorfionej rynnowatej doliny polodowcowej, nachylonej łagodnie w kierunku południowozachodnim, oraz część wyniesień otaczających dolinę. W górnym fragmencie doliny występują liczne źródliska dające początek strumieniowi o nazwie Rudawka, wpadającemu do jeziora Staw-Sajenek. W części źródliskowej występują zbiorowiska łęgu olszowego (Circaeo-Alnetum). Tworzą one niewielkie płaty o powierzchni 0,5-1,0 ara w miejscach wysięku wody. Niewielkie płaty tego zespołu spotyka się również w środkowej części rezerwatu, gdzie w miejscach bardzo małego spadku wód w sąsiedztwie strumienia tworzą się niewielkie płaty olsu (Carici elongatae-Alnetum). W tej części rezerwatu w sąsiedztwie olsu, w miejscach wysięku wody, występują również płaty zbiorowiska turzycy prosowej Caricetum paniculatae. Największą powierzchnię w rezerwacie zajmuje zespół boru mieszanego torfowcowego (Betulo pubescentis-Piceetum). Drzewostan tworzy świerk z domieszką brzozy omszonej i olszy.
Na terenie rezerwatu występuje też interesująca ornitofauna. Spotyka się tu m. in. zimorodka oraz bielika.
Asset Publisher
Osocznicy w Puszczy Augustowskiej
Osocznicy w Puszczy Augustowskiej
16 września 2017 r. pracownicy Nadleśnictwa Augustów wspólnie z Bractwem Bartnym na terenie leśnictwa Lipowiec przeprowadzili Kleczbę , czyli leśne miodobranie. W trasę o długości ok. 7 km wyruszyło 10 kilkuosobowych drużyn. Uczestnicy na kilku przystankach mieli za zadanie wykonanie zadań związanych z bartnictwem i wiedzą o lesie, m.in. dzianie kłód, odszukiwanie w lesie barci, odnajdywanie leśnych roślin miododajnych i odgadywanie gatunków drzew. Śmiałkowie mogli przystąpić do kleczenia barci, czyli wycinania plastrów z zasiedlonej kłody bartnej. Za wykonane zadania uczestnicy otrzymywali złote monety. Przygotowana trasa i kolejne zadania przeniosły uczestników w czasy świetności bartnictwa, kiedy to wstęp do puszczy mieli tylko wybrani, a porządku w jej ostępach pilnowali osocznicy, których uczestnicy również spotkali podczas gry.
Osocznik- w dawnych czasach była to dobrze uposażona ludność chłopska, której zadaniem było pilnowanie przestrzegania zakazów na terenie osoki – części puszczy, którą musiał co jakiś czas objechać lub obejść. Osiedlani byli najpierw w osadach na skraju Puszczy i udawali się w jej głąb zazwyczaj w 4 osobowych grupkach na całe miesiące. Dodatkowo odpowiadali oni jednak za tzw. wchody do puszczy oraz strzegli jej przed kłusownikami. W owym czasie prawo wstępu do jej lasów miała jedynie ludność – chłopi i szlachta z pobliskich wsi posiadająca tzw. prawo wchodów.
W XVI na południowym skraju Puszczy Augustowskiej zakładano wsie osockie. Przeważnie byli to chłopi, zwolnieni z obowiązków pańszczyźnianych, których funkcja przechodziła z ojca na syna - w ten sposób powstały m.in. wsie Starożyńce, Markowce, Skieblewo i Kurianka. Podobnie długo spełniali swoją powinność osocznicy z wsi Żabickie, którzy odpowiedzialni byli za przewożenie korespondencji zarządu lasów. Osiedlono tutaj także bartników, pilnujących królewskich barci - tak powstały wsie Bartniki i Rakowicze.
Wszyscy uczestnicy po przejściu całej trasy, spotkali się na terenie Camp Zatoki, gdzie podliczono zdobyte monety i wybrano zwycięzców. Każda grupa otrzymała drobne nagrody i upominki ufundowane przez Nadleśnictwo Augustów. Natomiast drużyna, która zdobyła najwięcej monet otrzymała od Bractwa Bartnego bańkę miodu lipowego.