Wydawca treści Wydawca treści

Wsparcie ze źródeł zewnętrznych

O projekcie adaptacji nizinnej

Nazwa projektu: Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu – mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych
Planowany okres realizacji: 2016-2022 r.

Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Celem projektu jest wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych. Podejmowane działania będą ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.

Celem projektu jest wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych. Podejmowane działania będą ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.

Cel główny projektu zostanie osiągnięty poprzez realizację kompleksowych działań polegających na zabezpieczeniu lasów przed kluczowymi zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. Obejmą one rozwój systemów małej retencji oraz przeciwdziałanie nadmiernej erozji wodnej na terenach nizinnych.

Cele uzupełniające:

  • odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
  • ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych. 

W ramach projektu będą realizowane inwestycje związane z:

  • budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania zbiorników małej retencji, wraz z niezbędną infrastrukturą umożliwiającą czerpanie wody do celów przeciwpożarowych przez jednostki PSP;
  • budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania małych urządzeń piętrzących w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych;
  • adaptacją istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem drożności cieku dla ryb;przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów).
  • zabezpieczeniem obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami nadmiernej erozji wodnej, związanej z gwałtownymi opadami.

Projekt wykorzystuje kompleksowe zabiegi łączące przyjazne środowisku metody przyrodnicze i techniczne. Planowane są w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji budowane z zastosowaniem materiałów naturalnych. Wybierane technologie mają być przyjazne dla naturalnego środowiska przyrodniczego.

Bezpośrednim efektem realizacji projektu będzie zretencjonowanie 2,1 mln m³ wody.
Wartość projektu

Planowany całkowity koszt realizacji projektu wynosi 234 670 000,00 zł

Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych wynosi 170 000 000,00 zł

Maksymalna kwota dofinansowania z funduszy europejskich wynosi 144 500 000,00 zł

Więcej o projeckie: http://www.ckps.lasy.gov.pl/adaptacja-na-terenach-nizinnych

 

 

O projekcie ochrony przyrody w Lasach Państwowych

Nazwa projektu: „Kompleksowy projekt ochrony gatunków i siedlisk przyrodniczych na obszarach zarządzanych przez PGL Lasy Państwowe"

Planowany okres realizacji: 2017-2023

Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Cel projektu: poprawa stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, występujących na obszarach Natura 2000, leżących na gruntach zarządzanych przez Lasy Państwowe.

Cele szczegółowe: polepszenie lub przywrócenie właściwych warunków siedliskowych, zabezpieczenie ostoi występowania i miejsc rozrodu populacji zagrożonych gatunków oraz redukcja zagrożeń, ograniczenie rozprzestrzeniania się obcych gatunków inwazyjnych.

Cele szczegółowe: polepszenie lub przywrócenie właściwych warunków siedliskowych, zabezpieczenie ostoi występowania i miejsc rozrodu populacji zagrożonych gatunków oraz redukcja zagrożeń, ograniczenie rozprzestrzeniania się obcych gatunków inwazyjnych.

Zakres projektu obejmuje wykonywanie działań – najlepszych praktyk w ochronie gatunków i siedlisk, zgodnie z zapisami planów zadań ochronnych, planów ochrony oraz planów urządzenia lasu sporządzonych dla obszarów Natura 2000.

Bezpośrednim efektem realizacji projektu będzie przeprowadzenie działań ochrony czynnej na ponad 90 obszarach Natura 2000, a przez to wsparcie ponad 30 typów siedlisk przyrodniczych i ponad 30 chronionych gatunków.

Wartość projektu

Całkowity koszt realizacji projektu wynosi 32 793 037,88 mln zł

Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych wynosi 22 859 575,94 mln zł

Maksymalna kwota dofinansowania z funduszy europejskich wynosi 19 430 639,54 mln zł

Więcej o projekcie: http://www.ckps.lasy.gov.pl/ochrona-gatunkow-i-siedlisk

     Projekt wytyczenia, oznakowania i bogatego wyposażenia turystycznej trasy przyrodniczo-historycznej pod nazwą "Szlak Orła Białego" otrzymał dofinansowanie z Unii Europejskiej z Europejskiego  Funduszu Rybackiego, w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju Obszarów Rybackich, środek 4.1. Rozwój obszarów zależnych od rybactwa , Program Operacyjny „Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013". Jest to szlak turystyczny rowerowy z możliwością pieszego wędrowania,  o długości około 80 km. Obok funkcji rekreacyjno-sportowych, ma na celu przypomnienie i utrwalenie tradycji patriotycznych oraz historii walk o wolność i niepodległość Polski. W ramach tego projektu, pilotowanego przez Stowarzyszenie Lokalna Grupa Rybacka Pojezierze Suwalsko-Augustowskie, powstało wiele miejsc informacji, kameralnych spotkań i odpoczynku. Przygotowano również interesujące publikacje, mapę trasy i stronę internetową: http://www.szlakorlabialego.pl/

     Niedawno zakończyły się prace nad  projektem pt. „Tradycyjne bartnictwo ratunkiem dzikich pszczół w lasach", dofinansowanym przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie, w ramach tzw. Funduszy Norweskich. Dzięki nim udało się odtworzyć wybrane elementy związane z bartnictwem, w tym liczne barcie i kłody bartne w czterech Puszczach: Augustowskiej, Białowieskiej, Knyszyńskiej i Piskiej. Powstały także ścieżki edukacyjne oraz publikacje edukacyjno - promocyjne. Więcej informacji znajduje się na stronie projektu: http://www.tradycyjne-bartnictwo.pl/

 

 

 


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Kolejni mieszkańcy zagrody adaptacyjnej dla żubrów

Kolejni mieszkańcy zagrody adaptacyjnej dla żubrów

13 lutego dwa kolejne żubry zostały przywiezione do zagrody adaptacyjnej na terenie Nadleśnictwa Augustów. Do wcześniej przywiezionej gromadki trafiła pięcioletnia krowa i dwuletni byczek.

            Przywiezione osobniki stanowią tzw. grupę inicjalną, stanowiącą podstawę przyszłego stada. Skład grupy jest zależny od planowanego czasu przebywania żubrów w zagrodzie aklimatyzacyjnej.  Nowo wsiedlane osobniki nie powinny być wypuszczane na wolność bezpośrednio po przywozie, gdyż na skutek stresu wywołanego transportem istnieje duże prawdopodobieństwo oddalania się ich od miejsc wypuszczenia na dużą odległość.

            Oprócz podstawowego elementu opieki nad stadem wolnych żubrów, którym jest zapewnienie im wystarczającej ilości pokarmu (koszenie łąk, poletka zgryzowe, wodopoje) bardzo istotnym aspektem dla możliwości utrzymania żubrów w obrębie kompleksów leśnych, jest zapewnienie spokoju w ich ostojach. Obszary te powinny być wyraźnie oznakowane o bezwzględnym przestrzeganiu zakazu wstępu osób postronnych oraz prowadzenia prac leśnych.

            Pomyślny rozwój populacji żubra w dużej mierze uzależniony jest od zdrowia poszczególnych osobników. Odłowione żubry zostały przebadane w kierunku gruźlicy bydła, enzootycznej białaczki bydła, i brucelozy bydła z wynikami ujemnymi. Badania przeprowadzono w PIWet-PIB Puławy. Żubry zostały również zbadane klinicznie i nie wykazywały objawów chorobowych mogących nasuwać podejrzenie choroby zakaźnej.

            Odławianie żubrów może odbywać się za pomocą specjalnych urządzeń, tzw. odłowni lub klatek odłownych. Klatka odłowna powinna być ażurowa , zbudowana z drewnianych żerdzi i działać na zasadzie zapadni. Przy wyjściu takiej klatki znajduję się skrzynia transportowa, do której przemieszcza się żubra po odłowieniu. Innym sposobem jest zastosowanie indywidualnych boksów, gdzie podawana jest karma. Jeśli podczas odłowu żubry nie są niepokojone przez osoby postronne, bez problemu samodzielnie wchodzą do skrzyń transportowych. Żubry można przewozić transportem samochodowym, kolejowym i lotniczym. Transportowane są w pojedynczych skrzyniach odpowiadających wymiarom zwierząt. Podczas przewozu skrzynie ustawia się głową w kierunku jady lub bokiem, z możliwością dostępu obsłudze zarówno z przodu jak i z tyłu.

W czasie odłowu i transportu nie używa się  uspokajających środków farmakologicznych.