Wydawca treści
REZERWATY PRZYRODY
Rezerwat przyrody – obszarowa forma ochrony przyrody w Polsce. W rozumieniu Ustawy o ochronie przyrody "...obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi ".
Wśród bogatej ornitofauny rezerwatu występują m.in. bocian czarny, żuraw, głuszec, kilka gatunków dzięciołów, słonka, jarząbek i szereg innych.
Rezerwat „Kozi Rynek” jest rezerwatem florystycznym, utworzonym w 1959 r. (M. P.nr 103, poz. 557) dla ochrony fragmentu Puszczy Augustowskiej z roślinnością charakterystyczną dla jej południowej części. Położony jest w obrębie Balinka, w leśnictwie Brzozowe Grądy. Zajmuje powierzchnię 147,40 ha (wg Zarządzenia 146,63 ha). Jest to rezerwat leśny obejmujący fragment puszczy, gdzie na znacznej powierzchni zbiorowiska zachowały naturalny charakter. Dobrze zachowane są zbiorowiska występujące w miejscach zabagnionych, a więc olsy i łęgi jesionowo-olszowe. One też zajmują największą powierzchnię rezerwatu. W północnej części rezerwatu znajdują się mogiły powstańców z 1863 r. Tu w czasie powstania styczniowego, w dniu 29.VI.1863 r. rozegrała się bitwa powstańców pod dowództwem płk Konstantego Ramotowskiego z wojskami carskimi.
Rezerwat florystyczny „Glinki” utworzony został w 1971 r. (M. P. nr 53, poz. 346) w celu ochrony stanowiska pióropusznika strusiego Matteucia striuthiopteris, stanowiącego rzadki element naszej flory. Położony jest on w południowej części obrębu Balinka, w oddz. 71 d (na wschód od wsi Balinka). Zgodnie z nową ewidencją gruntów zajmuje powierzchnię 1,79 ha (wg Zarządzenia 1,65 ha). Rezerwat obejmuje fragment wilgotnego lasu liściastego - grądu z wielowarstwowym drzewostanem złożonym z graba, jesionu, osiki i świerka z domieszką wiązu górskiego (brzostu). Pióropusznik strusi w liczbie około 450 egzemplarzy rośnie na przestrzeni około 1 ha. Jest to jedyne stanowisko tego gatunku w Puszczy Augustowskiej.
Rezerwat florystyczny leśno-torfowiskowy „Stara Ruda” utworzony został w 1980 roku (M. P. nr 19, poz. 94) celem ochrony naturalnych, malowniczych źródlisk rzeki Rudawki otoczonych borami torfowcowymi. Położony jest w obrębie i Nadleśnictwie Augustów, 7 km na wschód od Augustowa. Zajmuje powierzchnię 76,07 ha. (wg Zarządzenia- 83,15 ha). Obejmuje on górną część zatorfionej rynnowatej doliny polodowcowej, nachylonej łagodnie w kierunku południowozachodnim, oraz część wyniesień otaczających dolinę. W górnym fragmencie doliny występują liczne źródliska dające początek strumieniowi o nazwie Rudawka, wpadającemu do jeziora Staw-Sajenek. W części źródliskowej występują zbiorowiska łęgu olszowego (Circaeo-Alnetum). Tworzą one niewielkie płaty o powierzchni 0,5-1,0 ara w miejscach wysięku wody. Niewielkie płaty tego zespołu spotyka się również w środkowej części rezerwatu, gdzie w miejscach bardzo małego spadku wód w sąsiedztwie strumienia tworzą się niewielkie płaty olsu (Carici elongatae-Alnetum). W tej części rezerwatu w sąsiedztwie olsu, w miejscach wysięku wody, występują również płaty zbiorowiska turzycy prosowej Caricetum paniculatae. Największą powierzchnię w rezerwacie zajmuje zespół boru mieszanego torfowcowego (Betulo pubescentis-Piceetum). Drzewostan tworzy świerk z domieszką brzozy omszonej i olszy.
Na terenie rezerwatu występuje też interesująca ornitofauna. Spotyka się tu m. in. zimorodka oraz bielika.
Najnowsze aktualności
WIELKI DZIEŃ PSZCZOŁY W PUSZCZY AUGUSTOWSKIEJ
WIELKI DZIEŃ PSZCZOŁY W PUSZCZY AUGUSTOWSKIEJ
8 sierpnia obchodzimy Święto Wielkiego Dnia Pszczół, aby przypomnieć jak największej liczbie osób o ich niezastąpionej roli środowisku oraz o zagrażającemu im wyginięciu. Pierwsza edycja Wielkiego Dnia Pszczół odbyła się w 2013 roku w placówkach edukacyjnych na terenie całej Polski (w szczególności na terenach wiejskich). W 2014 roku odbyło się w ramach IV edycji programu „Z Kujawskim pomagamy pszczołom”. Święto to już wpisało się w kalendarze świąt ekologicznych Polaków.
Cele Wielkiego Dnia Pszczół:
- zapoznanie uczestników z różnorodnością świata owadów zapylających,
- wskazanie roli i funkcji zapylaczy w ekosystemach oraz odniesienie ich do funkcjonowania człowieka w środowisku przyrodniczym,
- ukazanie problemów ochrony zapylaczy oraz wskazanie działań, które każdy z nas może podjąć.
Nadleśnictwo Augustów wspólnie z Nadleśnictwem Płaska w Żylinach po raz pierwszy przyłączyło się do tej ogólnopolskiej akcji edukacyjnej dotyczącej roli pszczół. Z tej okazji edukatorzy obu nadleśnictw odwiedzili Leśną Akademię w Augustowie. Poza wysłuchaniem krótkiego wykładu, a także wzięciem udziału w grze terenowej, najmłodsi mogli pomóc pszczołom budując hotele dla owadów. Wszystko po to, aby pokazać uczestnikom zajęć jak ważne są pszczoły w naszym życiu i jak każde z nas bez względu na miejsce zamieszkania (miasto, wieś) może zadbać o te owady. Jest to bardzo ważna lekcja ponieważ jak wskazują naukowcy, pszczół ubywa. Sam Albert Einstein stwierdził: „Gdy zginie ostatnia pszczoła, ludzkości pozostaną tylko cztery lata życia”.
Nadleśnictwo Augustów wspólnie z Nadleśnictwem Płaska w Żylinach po raz pierwszy przyłączyło się do tej ogólnopolskiej akcji edukacyjnej dotyczącej roli pszczół. Sam Albert Einstein stwierdził: „Gdy zginie ostatnia pszczoła, ludzkości pozostaną tylko cztery lata życia”.
Ostatnie lata w naszej puszczy to również powrót do bartnictwa dzięki zrealizowanemu przez Nadleśnictwo Augustów projektu „Tradycyjne bartnictwo ratunkiem dzikich pszczół w lasach” finansowanego z Funduszy Norweskich. Celem projektu było uświadomienie roli pszczół w ekosystemie i wzrost świadomości społecznej o konieczności aktywnej ochrony rodzimych ras pszczół, powstrzymania utraty równowagi biologicznej i degradacji funkcji ekosystemów. Podstawą przeslania edukacyjnego było ukazanie wagi i złożoności tradycyjnego bartnictwa oraz ułatwienie samodzielnego podjęcia działań nad poprawą warunków życia dzikich pszczół. Utworzono szereg ścieżek edukacyjnych o tematyce bartniczej. Wydano publikacje m.in. „Przewodnik po roślinach miododajnych”, które cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem wśród pszczelarzy. Powstało kilkanaście kłód bartnych i barci wydzianych (wydłubanych) w sosnach. Zrealizowane działania koncentrowały się na ochronie pszczół, nie na pozyskiwaniu miodu.