Wydawca treści
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Najnowsze aktualności
NOWI CZŁONKOWIE STADA
NOWI CZŁONKOWIE STADA
Na początku lipca zamieściliśmy informację, że nowo utworzone stado żubrów powiększyło się - pojawił się cielak, który prawdopodobnie jest młodym żubrzycy potocznie nazywanej przez nas Ostoją.
W zeszłym tygodniu naszemu koledze pomimo, że było to nieoczekiwane spotkanie udało się przy pomocy telefonu nakręcić krótki, ale bardzo ciekawy filmik. Na filmiku możemy zauważyć, że młode jest zdrowe, bardzo energiczne i prawdopodobnie jest to krówka. Pomimo, że jest to stosunkowo małe stado widzimy jak wszyscy jego członkowie opiekują się młodym, osłaniają go.
Samica cieli się najczęściej nocą lub wcześnie rano, a przed wycieleniem opuszcza stado i po kilku dniach powraca do stada z cielęciem. W tym okresie cielę przebywa bardzo blisko matki. Pierwszy tydzień życia młodego jest okresem najbliższych związków żubrzycy z jej potomkiem. Żubrzyca ogranicza wtedy czas żerowania by móc zajmować się karmieniem i wylizywaniem młodego. W tym okresie cielę uczy się rozpoznawać zapach, głos i widok matki. Młode żubrów od pierwszych dni wędrują wraz z matką, nie są ukrywane jak ma to miejsce np. u sarny.
U większości samic pierwsze wycielenie jest notowane w czwartym roku życia. Samce zaczynają dojrzewać w trzecim roku życia. Jednak na wolności to samce w pełni rozwinięte fizycznie, w wieku 6–12 lat, biorą udział w rozrodzie. Młodsze i starsze byki ustępują silniejszym samcom.
Rozród u żubrów jest zjawiskiem sezonowym i przypada na sierpień–wrzesień. Ciąża trwa od 260 do 270 dni i cielęta rodzą się na przełomie maja i czerwca. Żubrzyca rodzi jedno cielę. W niewoli samica cieli się średnio dwa razy na trzy lata. W wolno żyjących populacjach żubrzyca rodzi cielę średnio co drugi rok.
Na filmie widzimy również, że do stada zgodnie z naszymi przewidywaniami dołączył byk Wiktor, który od kilku lat samotnie przemieszcza tereny Puszczy Augustowskiej. Zbliża się okres rui i jego aktywność wzrasta, często obwąchuje samice i chruczy a wśród naszych żubrzyc jest 4 letnia krowa. Kto wie może w przyszłym roku ponownie będziemy mogli obserwować kolejne cielę przemierzające tereny naszej Puszczy.
Tworzenie małych populacji żubrów jest jednym z założeń "Kompleskowego projektu ochrony żubra przez lasy Państwowe". Działanie ma na celu rozmieszczenie tych zwierząt w róznych kompleksach leśnych Polski, co zminimalizuje ryzyko transmisji chorób pomiędzy populacjami i wpłynie korzystnie na dobrostan zwierząt.
